ថ្ងៃតមកអំពីថ្ងៃដែលមានជ័យ មានការប្រជុំធំជាផ្លូវរាជការ ដើម្បីប្រកាសពត៌ដ៏មានដ៏មុខគួរបីតិត្រេកអរឲ្យប្រាកដកិត្តិយសទួទៅថា កងទ័ពក្រុងវិរាដមានជ័យជម្នះកងទ័ពកុរុយ៉ាងស្រស់ មុខព្រះទីនាំងគំនាល់ពេញទៅដោយមនុស្ស ច្រៀតបៀតញៀតញាក់គ្នាស្ទើរដកដង្ហើមមិនរួច អ្នកដំណាងរាស្ត្រគ្រប់ពួកគ្រប់ជាន់បាននាំគ្នាមកកុះករ ដើម្បីមានចំណែកនៃសេចក្ដីសោមនស្សរីករាយ វេលាមុនដែលព្រះចៅវិរាដនិងស្ដេចយាងចេញកាត់ទីប្រជុំ មានរឿងចម្លែកប្លែកអស្ចារ្យមុខគួរឆ្ងល់ គឺមានមនុស្សប្លែកមុខម្នាក់ឡើងទៅអង្គុយលើបល្លង្គគង់ព្រះរាជាធិរាជ បួននាក់ទៀតមុខមាត់ប្លែកដែរ តែងកាយយ៉ាងក្សត្រិយ៍ ឈរសម្លែងកិរិយាគោរព ឬគាល់ជុំវិញបល្លង្គនោះ នេះជាឧប្បត្តិហេតុដ៏កំបាំងធ្វើឲ្យទីប្រជុំមានសេចក្ដីងើលឆ្ងល់ជាបំផុត តែគ្មាននិកររាស្ត្រណាមួយហ៊ានហើបមាត់បរិហារថាម្ដេច បានតែខ្សឹបខ្សៀវគ្នាតិច ៗ និងសំឡឹងមើល ហើយមើលទៀត ដោយសង្ស័យ អ្នកប្លែកមុខនេះជាអ្នកណាហ្ន៎ តែគង់ជាមិនមែនអ្នកក្បត់ដណ្ដើមរាជសម្បត្តិ អ្នកខ្លះនឹកឃើញស្រពិចស្រពិល មើលទៅប្រហែល ៗ ជានឹងចាំមុខអ្នកប្លែកមុខអម្បាលនេះបានពីរបីនាក់ តែនឹកមិនឃើញថាជាឈ្មោះអ្វី ឯអ្នកដែលមិនធ្លាប់ឃើញព្រះភក្ដ្រព្រះរាជាវិរាដ ក៏មិនមានសង្ស័យ ។
ខណៈអ្នកមើលទាំងឡាយកំពុងនឹកស្មានទៅផ្សេង ៗ នានា ព្រះរាជាវិរាដ ក៏ស្ដេចយាងចូលមកក្នុងព្រះទីនាំងគំនាល់ព្រះភក្ដ្រឡើងក្រហម កាលទតឃើញអ្នកប្លែកមុខបង្ហាញឡើងទៅអង្គុយលើបល្លង្ករបស់ព្រះអង្គ ទ្រង់សម្គាល់ក្នុងព្រះហឫទ័យថា ខ្ញុំរាជការក្នុងព្រះដំណាក់ ព្រមគ្នាចាត់ឧប្បត្ដិឡើង ជាកិច្ចសម្ពោធិការមានជ័យជម្នះពួកកុរុព្រះលោហិត ពុះខ្មួលជ្រួលក្នុងព្រះវរកាយ កាលមកនឹកដល់សេចក្ដីមុខក្រាស់ ឥតខ្មាសរបស់ពួករាជបរិពារឡើងមក គួរឬមកបណ្ដោយឲ្យកញ្ជះគេឡើងទៅអង្គុយលើរាជបល្លង្កសប្បាយ ជាការទុរាចារដល់ព្រះទីនាំងដ៏សក្ដិសិទ្ធិរបស់ខត្តិយរាជជាបំផុត ទ្រង់រំពឹងថា សេចក្ដីបញ្ចើចលលេងដូចនេះប្លែកណាស់ណា វាគង់នឹងកាត់ក្បាលអញក្នុង ១ ថ្ងៃមិនខាន ។ លុះស្ដេចយាងចូលមកជិត ទ្រង់ចាំមុខអ្នកអង្គុយលើបល្លង្កនោះបានថា អ្នកនោះជាអ្នកបម្រើការរបស់ព្រះអង្គ គឺអ្នកកម្សត់ ដែលព្រះអង្គទទួលគេទុកឲ្យនៅ ជាខ្ញុំល្អងធូលីព្រះបាទដផយសេចក្ដីករុណាដល់គេនោះឯង កាលទ្រង់ជ្រាបដូចនោះ ក៏បណ្ដាលព្រះទោសហឺខ្លាំងឡើងទៀត ត្រាស់ព្រះសូរសៀងក្រេវថា យ៉ាងម៉េចនេះវើយ ។ តន្តរបាល សេនាបតីម្នាក់ក្រោកឈរឡើង ក្រាបទូលថា សូមទ្រង់បន្ទោរព្រះទោសសិនព្រះករុណា អ្នកប្លែកមុខអង្គុយលើបល្លង្ករបស់ព្រះអង្គនោះ មិនមែនដទៃឆ្ងាយ គឺមហារាជយុធិស្ឋិរ គួរសរសើរថា យើងជាអ្នកមានភ័ព្វដ៏ប្រសើរដែលព្រះរាជាដ៏ជាប្រមុខនៃក្សត្រិយ៍ទាំងឡាយបានមកប្រថាប់ជាប្រធានក្នុងទីនេះ ។ ព្រះរាជាវិរាដទ្រង់ត្រាស់មិនចេញមួយស្របក់ ជីពចរដើរខ្លាំង ហើយញាប់ញ័រតឹក ៗ ឲ្យនឹកឆ្ងល់ខ្វល់ក្នុងព្រះហឫទ័យ ព្រះហឫទ័យស្ទុះស្ទះឆ្វាត់ឆ្វែងមួយរយមួយពាន់សានឹងយកជាការអ្វីមិនបាន លុះទ្រង់រំពឹងមួយស្របក់ធំសេចក្ដីសន្ធិះនោះក៏រលាយបាត់ទៅ ទើបទ្រង់ថ្វាយគំនាប់មហារាជយុធិស្ឋិរដោយគោរពហើយទូលថា សូមមេត្តាប្រោសព្រះរាជទានទោសព្រះករុណាចូលព្រះទានអហោសិកម្មដល់ទូលបង្គំ ដែលប្រមាថភ្លាំងភ្លាត់ទៅហើយ សូមព្រះអង្គទទួលទូលបង្គំទុកជាខ្ញុំតទៅព្រះករុណា ។ ត្រាស់ប៉ុណ្ណោះហើយ ក៏ទ្រង់ព្រះកន្សែងអាក់អួលដោយទ្រង់រឭកឡើងមកដល់កាលដែលកន្លងទៅហើយ រវាងដែលបាណ្ឌវក្សត្រិយ៍ប្លមអង្គមកនៅបម្រើព្រះអង្គយ៉ាវបាវ ទ្រង់តូចព្រះទ័យជាទម្ងន់ កាលមកគិតដល់ការដែលបានប្រើប្រាស់មហារាជ ដូចបាវព្រាវទ្រង់ជ្រាបព្រះអង្គថា បានកន្លងអកុសលកម្មមួយយ៉ាងដែលគ្មានផ្លូវនឹងអច្ចយោទោសនេះបាន ក្រៅចាកស្លាប់បង់ប៉ុណ្ណោះ ។ យុធិស្ឋិរឃើញព្រះរាជាជាទុក្ខដល់អំពើល្មើសដូចនោះ ក៏ស្ដេចក្រោកឡើងឈរមុខបល្លង្ក ឱបអង្គព្រះរាជាហើយត្រាស់ថា ខ្ញុំនឹងអហោសិកម្មសេចក្ដីប្រមាទភ្លាំងភ្លាត់ ដែលទ្រង់មិនបានធ្វើសោះ យ៉ាងដូចម្ដេច ខ្ញុំវិញគួរតែសូមអភ័យ នឹងអំណរគុណបុណ្យទ្រង់ដែលមេត្តាឲ្យខ្ញុំសំណាក់ពាក់អាស្រ័យនឹងទ្រង់ ឧបត្ថម្ភការពារអន្តរាយក្នុងគ្រាគ្រោះថ្នាក់នេះ ។ មិនដូចនោះទេ ព្រះករុណាបើប្រសិនជាមានហេតុល្អកើតឡើងក្នុងទីនេះសោតក៏មែនដទៃឆ្ងាយ គឺថ្វីដៃសម្ងាត់ដែលបានអបលោកព្រះអង្គក្នុងដំណែងជាចៅហ្វាយជីវិតជាខ្ញុំព្រះអង្គ ។ អើ អើ ចូរលើកពាក្យសំណើរនេះ ទុកអធិប្បាយក្នុងកាលដទៃចុះ ទ្រង់ជ្រាបឬទេថា យើងបានវាយកងទ័ពកុរុដែលរុករានចូលមកជាន់ដែនក្នុងគ្រាទី ២ ឲ្យបាក់បបរត់ខ្ចាត់ផាយទៅវិញ ក្នុងកាលទ្រង់មិននៅ ។ ទូលបង្គំទើបនឹងដឹងឥឡូវនេះឯងព្រះករុណាមិនទុកព្រះទ័យឬ ដែលនឹងឲ្យទូលបង្គំដឹងខ្លះថា ព្រះអរជុនរបស់ព្រះអង្គនឹងរាជិនីទ្រៅបទី ឥឡូវនេះសំណាក់នៅឯណា ។ គេសំណាក់នៅទីនេះទាំងអស់ តែប្លែងផ្លាស់នាមយ៉ាងដទៃ ៗ ដើម្បីបំបិទបំបាំងឈ្មោះដើម នេះគឺនកុលមាននាមជាគ្រន្ថិត នេះសហទេពផ្លាស់នាមជាតន្តរបាល ជាអមាត្យរបស់ទ្រង់ នេះអរជុន ជានាយសារថីរបស់ទ្រង់ នេភីម ផ្លាស់នាមជា ពល្លក ជាអ្នកសម្លាប់កិច្ចការខ្ញុំមានសេចក្ដីតូចចិត្តច្រើន ដែលទើបនឹងលាន់វាចាក្នុងវេលានេះ ឯទ្រៅបទីទេវីផ្លាស់នាមជា សៃរិន្ធរីជាសាវឡឹកអ្នកគាល់បម្រើជិតដិតរបស់ព្រះរានីវិរាដដែលកិច្ចក វង្វេងលង់ស្រឡាញ់ទាល់តែស្លាប់ខ្លួន ព្រះរាជាទ្រង់ស្ដាប់យុធិស្ឋិរថ្លែងរឿងរ៉ាវរហូតមកដល់ត្រង់នេះ ក៏មានសេចក្ដីឆ្ងល់នឹងអស្ចារ្យក្នុងព្រះហឫទ័យ កាលកិរិយានៃកិច្ចកជារឿងឲ្យកើតសោកសៅក្នុងកាលដ៏កន្លងទៅពិត តែវេលានេះមិនមកប៉ះពាល់ព្រះហឫទ៧យដូចរឿងដេលត្រាស់ឲ្យចងដៃចងជើងទ្រៅបទីបោះក្នុងគំនរអគ្រនី វេលានេះទ្រង់ឃើញថា មរណភ័យ ដែលកិច្ចកបានទទួលនោះជាទោសទណ្ឌដ៏សាល សម្រាប់លាមកដែលកិច្ចកបំណងនឹងលើកខ្លួនផ្ទឹម និងស្រីម្នាក់ដែលសក្ដិសិទ្ធិជាងមាតាបង្កើត បរិសុទ្ធជាងទេពធីតាក្នុងឋានសួគ៌ ទ្រង់ឃើញទោសព្រះអង្គឯងដែលបានព្រមព្រៀងឲ្យព្រះមហេសី ធ្វើការកាច់កិនសម្មានសក្ដិព្រះរាជិនីទ្រៅបទី អ្នកបរិសុទ្ធរកមន្ទិលគ្មានទោះបីយុធិស្ឋិរលួងលោមយកចិត្តដូចម្ដេចក្ដី ក៏មិនបាត់ក្ដៅក្ដួលហឫទ័យ កាលមករឭកដល់រឿងប្រមាទភ្លាំងភ្លាត់ដែលកន្លងទៅហើយក៏កើតវិប្បដិសារីរសាប់រសល់ខ្វល់ខ្វែងចិន្ដាយុធិស្ឋិរទើបអញ្ជើញទ្រង់ ឲ្យចូលទីសៃយាសន៍ព្រោះការនិទ្រាជាឱសថ សម្រាប់រម្ងាប់សេចក្ដីទុក្ខសោកបានមួយយ៉ាងហើយត្រាស់ថា យើងឈប់និយាយហើយ បើសម្ដីរបស់យើង ដែលនិយាយចេញទៅចេះតែធ្វើឲ្យអស្សុជលរបស់ទ្រង់ ហៀរហូរដូចនេះម្នាលមហារាជរឿងដែលកន្លងទៅហើយគួរគប្បីដឹងថា វារួចទៅហើយ មិនគួរនឹងអំពល់ទៅរំពឹងយកមកវិញ ឲ្យវាកើតសោកស្រណោះទទេ ៗ សឹងរកខ្លឹមសារបន្តិចគ្មាន លោកអ្នកមានបណ្ដាសក្ដិខ្ពស់ជាងខ្ញុំជាច្រើនអ្នកបានប្រសប់ភពសេចក្ដីលំបាកលំបិន ជាងសេចក្ដីលំបាកដែលឧប្បត្ដិដល់ខ្លួនខ្ញុំក្នុងគ្រានេះជាច្រើនទ្រង់មកបង្ហូរអស្សុជលសស្រាក់ដូចនេះ ធ្វើឲ្យចិត្តខ្ញុំខ្លោចផ្សាពន់ប្រមាណជាងពាក្យប្រមាទមើលងាយ ដែលទ្រង់ធ្វើដល់ខ្ញុំដោយមិនដឹងខ្លួននោះវិញឬឈឺចាប់ជាងការធ្ងន់ឯណានិមួយ ដែលទ្រង់នឹងគប្បីបង្គាប់ឲ្យខ្ញុំធ្វើ ទ្រង់ក៏ជាប្រាជ្ញកាលណាហ្ន៎ បញ្ញារបស់ទ្រង់នឹងប្រតិបត្តិរក្សាព្រះអង្គទ្រង់ បើទ្រង់រម្ងាប់ព្រះហឫទ័យក្នុងរឿងនោះសម្រាប់ព្រះអង្គទ្រង់មិនបាន ក៏ចូលរម្ងាត់ដើម្បីឃើញដល់ខ្ញុំចុះ ។ វេលានេះព្រះរាជាវិរាដទ្រង់រម្ងាប់ត្រឡប់ព្រះហឫទ័យបាន ហើយដោយទ្រង់ចិន្ដាថា រឿងទុក្ខទោមនស្សនេះ មិនមែនឲ្យក្ដៅក្រហាយតែខ្លួនឯងទេ ជាផ្លូវឲ្យក្ដៅក្រហាយដល់រាជាធិរាជ របស់ទ្រង់ផង ដោយប្រការដូចនេះ ទើបទ្រង់ព្យាយាមយ៉ាងពេញសតិបញ្ញា ដើម្បីហាមឃាត់អស្សុជលធារា ។ តាំងពីយុធិស្ឋិរ ត្រូវនិរទេសទៅដើរព្រៃ ការទារុណកម្មលមកជាច្រើនយ៉ាងដែលកើតឡើងក្នុងរដ្ឋសីមាឥន្ទ្របថ អយុត្តិធម៌ និងការគ្រប់គ្រងមិនត្រូវទំនៀមបានកើតឡើងទួទៅទាំងព្រះរាជអាណាចក្រ ព្រះរាជវាំង ឥន្ទ្របថគ្រាមួយនោះល្អចិញ្ចែងរកទីប្រៀបគ្មាន ឥឡូវនេះក្លាយទៅជាសំបុកប្រចៀវនឹងព្រាបទាំងឡាយ មានចោរលួចប្លន់បៀតបៀនអ្នកស្រុកឲ្យបានសេចក្ដីក្ដៅក្រហាយជាញឹកញយ របៀបការគ្រប់គ្រងបានផ្លាស់ប្ដូរខុសរូបដើមជាច្រើន ព្រោះប្រទេសនិមួយ ៗ ដែលនឹងចម្រើនរុងរឿងនឹងពោលសរុបរួមតែក្នុង ១ ម៉ាត់ថា អំណាចជាធម៌ នេះជារបៀបអ្នកធ្វើការគ្រប់គ្រងប្រទេស នឹងអ្នកនៅក្រោមសេចក្ដីគ្រប់គ្រង ប្រទេសឥន្ទ្របថដែលធ្លាប់សុខសាន្តត្រាណនិរាសភ័យមក អំពីដើមត្រឡប់ទៅជាចលាចលស្អុះស្អាប់និកររាស្ត្រទាំងឡាយ ចង់ឲ្យតែយុធិស្ឋិរត្រឡប់ទៅព្រះនគរវិញ គេនាំគ្នារាប់ខែរាប់ឆ្នាំ ចាំមើលផ្លូវបិយមហារាជរបស់គេដោយសេចក្ដីរំជួលចិត្ត ពណ៌មានរឿងបាណ្ឌវក្សត្រិយ៍ស្ដេចទៅនៅក្នុងសំណាក់វិរាដបានល្បីទួទៅក្នុងនានាប្រទេស ពួកក្សត្រិយ៍សាមន្តរាជដែលនៅក្នុងសេចក្ដីគ្រប់គ្រងរបស់ក្សត្រិយ៍មហាសាលយុធិស្ឋិរ បាននាំគ្នាម្នីម្នាទៅថ្កានក្រុង ដើម្បីសម្ដែងសេចក្ដីគោរព នឹងថ្វាយសេចក្ដីដល់បរមក្សត្រិយ៍ដ៏ជាចៅហ្វាយនាយរបស់គេ អ្នកខ្លះតោងដើរជើងទៅ មានសេចក្ដីនឿយលំបាកដោយមាគ៌ាដ៏ឆ្ងាយ ដើម្បីឃើញព្រះភក្ដ្រមហារាជារបស់គេម្ដងទៀត អ្នកខ្លះក៏នឹកឫស្យាព្រះចៅវិរាដ ដែលឲ្យយុធិស្ឋិរសំណាក់អាស្រ័យនៅក្នុងម្លប់សំយ៉ាប ។ តែយុធិស្ឋិរនឹងត្រឡប់ទៅនគរវិញ ដោយសុវត្ថភាពមិនបាន ដោយទ្រង់ជ្រាបថា នឹងតោងច្បាំងគ្រប់ជំហាន ដែលឈានត្រឡប់ទៅវិញ ទើបទ្រង់ប្រឹក្សានឹងព្រះរាជាវិរាដរាជសម្ពន្ធមិត្រក្នុងរឿងនេះ ដើម្បីកំណត់គ្រោងការសង្គ្រាម ដែលនឹងលើកទៅវាយយកផែនដីរបស់ព្រះអង្គ ដែលបណ្ដាលឲ្យយើងត្រូវនិរទេសនោះសព្វគ្រប់ហើយ ពង្សសាវតារដ៏ល្បីនាមក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំអាចនឹងសរុបបានក្នុងពាក្យមួយម៉ាត់ថា ការភ្នាល់ប៉ុណ្ណោះឯង ខ្ញុំយកអាណាចក្រ និងឥស្សរភាពទៅភ្នាល់នឹងគេ ចាញ់គេរាល់ក្ដារ មិនថាក្ដារណា តែបង់ចុះក៏បាត់ទៅ មិនបង់តែមកុដរបស់ខ្ញុំ បង់ទាំងខ្លួនធ្លាក់ទៅខ្ញុំគេផង ព្រមទាំងទ្រៅបទីត្រូវជាបណ្ដូលចិត្ត តែដែលបង់នាងទៅ ខ្ញុំមិនសូវទោមនស្សតូចចិត្តស្មើនឹងអាម៉ាស់មុខ ត្រង់ដែលទុហសាសន វាចាប់សម្រាតនាងកណ្ដាលទីប្រជុំជន គ្រានោះចិត្តខ្ញុំស្លុតសង្វេគស្ទើរទ្រាំពុំបាន តែបានព្រះករុណាធិគុណព្រះអយ្យកោ ភីស្មៈ ដែលទ្រង់បានពោលជាផ្លូវប្រឹក្សាថា ការដែលធ្វើទោសទណ្ឌកម្ម ដល់យើង សុំឲ្យជាការធ្វើនិរទេសចេញចាកនិវេសស្ថាន រហូតវេលា ១៣ ឆ្នាំ ជាកំណត់ យើងក៏ព្រមទទួលទណ្ឌកម្មនោះ ដោយតុណ្ហីភាព ទោះបីទណ្ឌកម្មនោះតឹងរឹងម្ល៉ោះក្ដីឥតថា យើងបានទទួលសោយទរមានកម្មលំបាកលំបិនដល់ខ្នាត រហូតកាលកំណត់និរទេសក្នុងរវាងនោះពេញទៅដោយសេចក្ដីទុក្ខព្រមទាំងអន្ធការ ទើបនឹងបានឃើញពន្លឺដ៏រុងរឿង ពោលគឺសេចក្ដីមេត្តារបស់ទ្រង់ ដែលទ្រង់ទទាក់ទទួលឲ្យទៅជាសុខក្នុងអំណាច អារក្ខាក្នុងរាជដំណាក់នោះ ឥឡូវនេះយើងខ្ញុំបានទទួលនិរទេសទណ្ឌកម្មនោះដោយសុចរិតគ្រប់ធុនបានកំណត់ហើយ បានប្រតិបត្តិយ៉ាងតឹងរឹងតាមខសន្យាដែលចងរឹតខ្ញុំនោះគញរប់ប្រការ វេលានេះខ្ញុំមានសេចក្ដីធូរស្រួលក្នុងចិត្តគិតនឹងត្រឡប់ទៅស្រុកទេសរបស់ខ្ញុំវិញ នឹងទ្រាំដើរទៅសំចតឯណោះបន្តិចឯណេះបន្តិចដូចចចក រហូតនិរន្តរកាលទៅមិនបាន ។ ព្រះរាជាវិរាដតបថា ទូលបង្គំជឿជាប្រាកដថា នឹងបានព្រះនគរមកវិញ ដោយមិនតោងធ្វើសង្គ្រាមនោះជាមិនខាន ក្រប៊ីរបស់យើងតែមួយយ៉ាងប៉ុណ្ណោះ អាចនឹងចាត់ការវិវាទឲ្យស្ងប់ទៅបាន ឬឲ្យដាច់ស្រេច ព្រោះថាអ្វីដែលបង់ទៅដោយអយុត្តិធម៌នោះ កម្រនឹងត្រឡប់បានមកវិញដោយប្រតិភាព ។ ក្នុងខនេះទ្រៅបទីក៏យល់ឃើញផង នាងជាស្រីក៏មែន តែនាងធីតាក្សត្រិយ៍ជាតិអ្នកចម្បាំង ហើយជាមហេសិក្សត្រិយ៍ នាងទើបមានសវនិយថា ការដែលព្យាយាមសំរួបសំរួនបងប្អូន ដែលទាក់ទងខ្វែងគំនិតគ្នគ្រានេះស្នើដូចយល់ស្រប ការទុច្ចរិតបង់ពាក្យសត្រូវបានទទួលរង្វាន់តែ ១ យ៉ាង គឺមរណៈទុរយោជន៍ យកប្រៀបទ្រង់យ៉ាងដូចម្ដេចខ្លះ គេឆ្លាសបញ្ឆោតទ្រង់ឲ្យចូលទៅក្នុងអង្គប់យ៉ាងម៉េច គេក្លែងតែងវោហារធ្វើជាលេងល្បែងភ្នាល់យ៉ាងញាតិយ៉ាងមិត្រ តែកលគិតយករាជអាណាចក្ររបស់ទ្រង់ទៅ បណ្ដេញទ្រង់ឲ្យចុះចាកផ្ទះសម្បែង នឹងចាកប្រយូរវង្សរបស់ទ្រង់យ៉ាងម៉េច ព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់គង់ជារាក់មិនចាក់ធ្លុះទៅក្នុងឧបាយកលនោះ ទើបប្រមាទភ្លាំងភ្លាត់ទៅជ្រៅដល់ម្ល៉េះ ឲ្យការសង្គ្រាម ៗ យ៉ាងចេញមុខនេះវិញវិនិច្ឆ័យ ទើបនឹងដឹងថា ខាងណាខុសធម៌ខាងណាត្រូវធម៌ ។ ព្រះយុធិស្ឋិរ តបដោយគិតទុកមកហើយថា បងចង់លចិត្តនាងមើលក្នុងរឿងនេះ តើជាយង់យលដូចម្ដេច បងនឹងបញ្ជូនទូតមួយប៉ែកទៅកាន់រាជដំណាក់ ស្រីក្ឫស្ណ1 ព្រះរាជាប្រទេសទ្វារក ឲ្យយកចិត្តឈឺឆ្អាលខាងបងក្នុងការសង្គ្រាមគ្រានេះ អរជុននេះឯងជាទូតរបស់បង ។ ព្រឹកឡើងថ្ងៃតអំពីនោះ អរជុនក៏អញ្ជើញរាជសាសន៍ទៅកាន់ក្រុងទ្វារកជាព្រះនគររបស់ព្រះក្ឫស្ណ (ក្រិស្ណ) សឹងតាំងនៅមាត់ទន្លេខាងលិចរយៈផ្លូវឆ្ងាយ ក្នុងដែនឥឡូវនេះហៅថាគូជរាត អរជុនធ្លាប់ទៅមកកាន់រាជសំណាក់ក្ឫស្ណឆ្នាំដំបូង ៗ ក្នុងរវាង ១២ ឆ្នាំ ដែលត្រូវនិរទេសនោះ រាជកុមារទាំងពីរនេះជាសម្ពន្ធមិត្រ ស្និទ្ធស្នាលគ្នាច្រើនទាំងជាប់ជាព្រះញាតិនឹងគ្នាផង ក្នុងឱកាសដែលទៅគ្រានោះ អរជុនបានឃើញក្សត្រិយ៍ ១ អង្គ តែងកាយរៀបរយដើរចូលទៅក្នុងរាជវាំងទ្វារក ចូលមុនអរជុនមិនប៉ុន្មានជំហាន មើលទៅភាពក្សត្រិយ៍នោះ ឃើញថាជាអ្នកដើរផ្លូវឆ្ងាយដូចគ្នា ហើយមើលទៅឃើញថា មានធុរៈប្រញាប់ដូចគ្នាអ្នកយាមទ្វារអនុញ្ញាតឲ្យចូលទៅដោយស្រួល មើលទៅកិរិយាដូចជាព្រះរាជមិត្រ ឬព្រះញាតិនឹងព្រះរាជក្ឫស្ណ អរជុននឹកឆ្ងល់ថា ជាអ្នកណាហ្ន៎តែគ្មានវេលានឹងសាកសួរឲ្យអស់សង្ស័យ ក្នុងរឿងដ៏ឥតប្រយោជន៍ ព្រោះទ្រង់មកជាការរាជការរួសរាន់ព្រះហឫទ័យខ្វល់ទៅតែក្នុងរឿងរាជការ ។ កាលស្ដេចចូលទៅដល់ទ្វារវាំងនាយទ្វារបាល ក៏អនុញ្ញាតឲ្យចូលទៅដោយស្រួលដូចគ្នា ដោយមិនចាំបាច់ធ្វើរបៀបយ៉ាងម្ដេច តែវេលានោះ បានទ្រង់ជ្រាបថាក្ឫស្ណកំពុងផ្ទំសម្រាន្តនិន្ទ្រារម្មណ៍ក្នុងវេលារសៀលទ្រង់ ក៏ចូលទៅក្នុងបន្ទប់ក្រលាបន្ទំ តែមិនមែនជាប្រុសទៅដាស់ចូលទៅរង់ចាំក្នុងទីនោះតែម្ដង ដើម្បីកុំឲ្យខាតវេលា កាលស្ដេចតើនឡើងនឹងបានទូលស្នើតាមការខណៈដែលអរជុនឈានចូលទៅក្នុងបន្ទប់ក្រលាបន្ទំ ព្រះរាជាមានភ្ញៀវម្នាក់ទៀតជ្រៀតដើរចូលទៅផង ដើរស្រាវជើងទៅមុខអរជុនពីរបីជំហាន រាជកុមារអង្គនោះវាយរឹកធំ ចូលទៅឈរខាងដើមព្រះទែនបន្ទំក្បែរព្រះសីរ អរជុនចូលទៅឈរខាងចុងព្រះទែនការ ដែលមានមនុស្សពព្រូសពប្រាស់ធ្វើឲ្យព្រះរាជាតើនបន្ទំ កាលបើកព្រះនេត្រឡើងក៏ឃើញអរជុនដែលនៅចុងព្រះបាទមុន ដោយសេចក្ដីបីតិព្រឺព្រួច ដែលបានជួបព្រះរាជសម្ពន្ធមិត្រដ៏ស្និទ្ឌស្នាល ក៏ត្រាស់សួរដោយរួសរាន់ថា អរជុនទ្រង់មកពីអង្កាល យើងមានសេចក្ដីសោមនស្សណាស់ ដែលបានឃើញមុខបិយមិត្រ ។ ទូលបង្គំទើបនឹងមកអម្បាញ់មិញ ។ ទូលបង្គំមកមុននេះជាសម្ដីអ្នកម្នាក់និយាយកាត់ឡើង ពាក់កណ្ដាលភ្ញៀវដែលមករកម្ខាងនោះ គឺតុរយោជន៍ កាលក្រិស្ណ ប្រែព្រះភក្ដ្រទៅខាងអ្នកនិយាយក្រោយនេះ ឃើញក្រិស្ណ ឈរខាងដើមព្រះទែនថ្វយគំនាប់ ក៏ត្រាស់ថា យូរហើយណា ទើបនឹងមកជួបគ្នាក្នុងថ្ងៃនេះសិទ្ធិជោគស្លោកល្អនាំទ្រង់ឲ្យមកដល់ទីនេះ ។ ទុរយោជន៍ចង់បានក្រិស្ណជាសម្ពន្ធមិត្រ ដោយសិនិទ្ធភាពជាអ្នកមកដល់មុន (ព្រោះព្រះវេណីក្សត្រិយ៍ឥណ្ឌូបុរាណ ថាបើកើតហេតុទាស់ទែងគ្នាឡើង នឹងសុំឲ្យជួយរវាងបរប័ក្ស គេច្រើនតែទទួលជួយខាងអ្នកមកដល់មុន) មិនបានប្រាស្រ័យបដិសន្ទនាឲ្យយឺតយូរពោលតែកំបុត ៗ ថា ទូលបង្គំសូមឲ្យព្រះអង្គមានភាគជំនួយក្នុងការសង្គ្រាម ដែលនឹងមានមក សូមព្រះអង្គជាបក្សខាងទូលបង្គំ ។ អរជុនមិនបានស្រែកសុំសេចក្ដីជំនួយយកប្រៀបមុន ក្រោយដូចនោះ អង្គុយតែស្ងៀមក្រិស្ណជញ្ជឹងមួយស្របក់ក៏ត្រាស់ថា ខ្ញុំឥតមានទើសទាល់ទេ ក្នុងការដែលនឹងប្រគល់កម្លាំងយោធារបស់ខ្ញុំ ដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់ទ្រង់ឯណានិមួយ ឬទាំងសងខាង តែខ្ញុំសុំនិយាយបំភ្លឺត្រង់នេះសិន តាមសេចក្ដីយល់ឃើញរបស់ខ្ញុំ អ្នកទាំងពីរមានភាគស្មើគ្នា ដើម្បីនឹងរក្សាជញ្ជាំងត្រាជូរឲ្យទៀតត្រង់ រវាងសេចក្ដីសម្ពន្ធមិត្រសម្រាប់ខ្លួន នឹងសម្រាប់ប្រទេស ខ្ញុំសុំប្រគល់កងទ័ពជើងគោកនិងកម្លាំងទ្រព្យទាំងមូលអាណាចក្រឲ្យម្ខាង តែម្ខាងទៀត ខ្ញុំចង់ប្រគល់ខ្លួនខ្ញុំ ឲ្យដោយមិនបានកាន់អាវុធ ឬពាក់ក្រិស្ណគញរឿងការពារខ្លួន ឥឡូវនេះសូមឲ្យទ្រង់ទាំងសងខាងរើសយកតាមគាប់ចិត្តចុះ ។ ទុរយោជន៍ទូលដោយរួសរាន់ថា ទូលបង្គំសុំទទួលយកខាងកងទ័ពគោក និងធនទ្រព្យទាំងពួងជារបស់ខាងទូលបង្គំ ។ អរជុនទូលថា ទូលបង្គំមានសេចក្ដីអំណរលន់ ដែលបានក្រិស្ណជាពួកខាងទូលបង្គំ ទូលបង្គំវាយតម្លៃមិត្តភាពយ៉ាងក្រិស្ណ ខ្ពស់ជាងកម្លាំងពលទាហានរបស់ព្រះអង្គ ។ គ្រានោះកងទ័ពគោករបស់ព្រះចៅក្រិស្ណ ក៏ចាត់ចែងលើកទៅ ក្រុងហស្តិនបុរ ដោយរួសរាន់ ទុរយោជន៍ជាអ្នកនាំទ័ពទៅឯង ក្នុងវេលាជាមួយគ្នានោះ ក្រិស្ណក៏ស្ដេចតាមអរជុនទៅឯក្រុងវិរាដស្ដេចទៅគ្រានេះគ្មានកាន់អាវុធគ្មានរាជបុរសតាមស្ដេចទៅផងទេ កាលក្សត្រិយ៍ទាំងពីរទៅដល់រាជដំណាក់ព្រះចៅវិរាដហើយ មានការប្រជុំប្រឹក្សាសើរើរឿងបាណ្ឌវក្សត្រិយ៍ ក្រិស្ណប្រថាប់ជាប្រធានក្នុងទីប្រជុំនោះ ទ្រង់ព្យាយាមតែនឹងបំបាត់មិនឲ្យកើតសង្គ្រាមកាប់សម្លាប់គ្នា វេលានោះទ្រង់ក្រោកឈរឡើងពោលសុន្ទរកថា សំរួបរំរួល ដើម្បីឲ្យស្ងប់សឹក ដើម្បីសេចក្ដីជាមិត្រ ក្នុងទីបំផុតបានព្រមព្រៀងគ្នាតាមពាក្យណែនាំរបស់ក្រិស្ណឲ្យបញ្ជូនទូតទៅគាល់រាជាធតរាស្ត្រព្រះញាតិជាន់អ្នកធំ ដើម្បីធ្វើការសាមគ្គីរសគ្នានិងគោរព ។
ដកស្រង់ចេញពី ស្នាដៃកូនខ្មែរ Website
